به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ شهید «شیرزاد آذری‌موخر» فرزند «کهزاد» 11 خرداد 1342 در کهگیلویه و بویراحمد دیده به جهان گشود. این شهید والامقام 18 تیرماه 1364 به فیض شهادت نائل آمد. در ادامه بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید را می‌خوانیم.

«بسم الله الرحمن الرحیم

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنوا إِن تَنصُرُوا اللَّهَ یَنصُرکُم وَیُثَبِّت أَقدامَکُم                   

بار پروردگارا! من سرمست و با عشق به تو، حیات را به بازی می‌گیرم؛ مرگ را به اسارت در می‌آورم تا قله فلاح را فتح کنم و در این راه با شور و شوق فراوان تلاش می‌کنم. با اینکه خود را لایق شهادت نمی‌بینم لیکن به‌عنوان وظیفه در صف سربازان اسلام و یاوران امام خمینی قرار گرفتم. احتمال می‌دهم که به برکت این رهروان حسینی(ع) و دعای اماممان این نعمت الهی را در آغوش کشم.

شما ای امت مسلمان! کمبودها، مشکلات، زحمت‌ها و سختی‌ها، شما را از انقلاب جدا نسازد. به یاد داشته باشید که برای خدا قیام کرده‌اید و دل‌سرد نشوید. تحمل این سختی‌ها برای رضای خداوند بوده و ثواب اخروی دارد؛ پس تمام هستی خویش را از نظر مالی، معنوی و مادی در راه انقلاب، اسلام و ولایت‌فقیه تقدیم کنید تا پیش خدا رستگار شوید.

ای مادر عزیز! شما که به اندازه 20 سال برای من زحمت‌های بسیاری کشیدید؛ من از عهده زحمت‌های تو بر نمی‌آیم ولی همین که شما من را بزرگ کردی و در راه خدا خونم را بخشیدی شاید در این صورت من از عهده قدردانی زحمات شما در آیم.

مادر عزیزم! اگر شما من را دوست دارید؛ بنده یک خواهش از شما دارم و آن این است که خودت را اذیت نکنی. از مجلس و محفل بزرگ بر پا کردن و پوشیدن جامه سیاه خودداری کنید که هم خدا از شما راضی است و هم بنده. مادرم و خواهران محترمم را به خدای بزرگ می‌سپارم.

برادرهای عزیزم! من از شماها می‌خواهم که حسین‌وار زندگی کنید و در راه خداوند بزرگ همیشه گام بردارید و هیچ‌وقت خدای بزرگ را فراموش نکنید.

به امید پیروزی رزمندگان اسلام، شماها را به خدای بزرگ می‌سپارم.

از تمامی اقوام درخواست می‌کنم که اگر بدی از من دیده‌اند به بزرگی خود ببخشند.»